یادداشت احمد مسجدجامعی؛
واعظ شهر که از پند خود آزارم داد
آری از خدای رنگینکمان، زیبایی و جمال هم برمیآید. یاد آن نوجوان «فهمیده» میافتم که خاطره ایراندوستی نوجوانان و دانشآموزان مدافع ایرانزمین را تجدید کرد و آن دیگری که ساعتی پیش از رفتنش از این عالم، در فضای مجازی، عبارتی به این مضمون نوشت که گرچه این سرزمین برای من هیچ نداشت، ولی سر بر آستانت میگذارم ای ایران. آقای تقوایی فیلمی به نام «ای ایران» ساخته است که در آن، با وجود سختیهای معمول و غیرمعمول، سرانجام همه بچهها در کنار هم و یکصدا سرود میخوانند: ای ایران.